آن‌چه که از قلعه ضحاک نمی‌دانیم؛

کاوه آهنگر اینجا ضحاک ماردوش را شکست داد 

به گزارش عصرهشترود، قلعه ضحاک در هشترود استان آذربایجان‌شرقی قرار دارد. برخی به استناد در شاهنامه فردوسی معتقدند که ضحاک، پادشاه خونخوار ایرانی در این قلعه زندگی می‌کرد و برخی دیگر بعضی دیگر هم می‌گویند این دژ تاریخی روزگاری معبد ایزدبانو آناهیتا، ایزدبانوی هدایتگر و نگهبان تمام آب‌های جهان بود

این جاذبه در طول تاریخ با نام‌های دیگری مثل قلعه آژدهاک، قلعه ضحاک، دژ اژدهاک، قیز قلعه‌سی، داش قلعه‌سی، باروآس، رویی‌دژ و فاناسپا شناخته می‌شد. مردم محلی، قلعه ضحاک را به دلیل منطقه‌ای که در آن قرار دارد، با اسم «نارین قالا» صدا می‌کنند. قدمت قلعه به سه هزار سال قدمت برمی‌گردد و از مکان های مهم اقوام مانایی مادها اشکانی (پارت) وساسانیان بوده است. این قلعه سال ۱۳۸۶ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.

داستان‌های زیادی درباره تاریخچه قلعه ضحاک هشترود روایت شده و به طور دقیق مشخص نیست که این قلعه چه زمانی، توسط چه کسی و به چه هدفی ساخته شد.

وقتی شیطان شانه‌های ضحاک را می‌بوسد، روی شانه‌های او دو مار پدیدار می‌شود و از آن زمان «ضحاک ماردوش» لقب می‌گیرد. او به پیشنهاد شیطان هر روز مغز سر دو جوان را به مارها می‌خوراند تا فرمانروایی‌اش هیچ‌وقت از بین نرود. اما کاوه آهنگر با ضحاک مبارزه می‌کند و او را از بین می‌برد.

این قلعه با حدود ۱۰ کیلومتر طول و دو کیلومتر عرض از قسمت‌های مختلفی مثل مخازن سنگ، آب‌انبار، آسیاب، سالن شورا، حمام و… تشکیل شده است. چهارطاقی این قلعه با سقفی ضربی، یادآور معماری دوره ساسانیان است و با وجود گذشت این همه سال سالم باقی مانده است.

البته اخیرا بخش‌هایی از آن با حفظ بافت تاریخی مرمت شده است. چهارطاق‌ها از آجرهای بزرگ سرخ‌رنگ تشکیل شده و مثل خیلی از بناهای دوره ساسانی، آجرهای آن به صورت افقی و قائم روی هم قرار گرفته‌اند. در جستجوهای باستان‌شناسان، تالار بزرگی با چند راهرو کشف شد که با گچ‌بری‌های جالب به رنگ‌های سبز و آبی تزیین شده بود.

در این تالار کتیبه‌های تاریخی، سنگ‌هایی با تصاویر حکاکی‌شده از گل‌وگیاه، انسان و حیوانات مختلف و نقوش هندسی کشف شد که در موزه ضحاک نگهداری می‌شود.

برای دیدن قلعه ضحاک ماردوش باید به ۲۰ کیلومتری جنوب شرق شهرستان هشترود، مجاور روستای عربلو برویم. این جاذبه تاریخی در شرق ایستگاه راه‌آهن خراسانک، شمال روستای دانقاران و خواجه محمود، در ارتفاعات شرقی کوه‌های سرملو و پیچ رودخانه قرانقوچای قرار دارد.

گزارش از عقیل مولایی 

https://e-rasaneh.ir/Certificate/87716